Mag het ook grijs zijn?

Als je deze dagen iets wil lezen kan je de polariserende berichtgeving over 'onze' huidige Belgische situatie niet omzeilen. Je kan je er niet voor afsluiten en als je vandaag iets wil schrijven is het moeilijk om de verhitte situatie naast je neer te leggen. 

Ik ben van nature geen schreeuwer, geen tafelspringer, geen staker en ik koester geen politieke ambities. Maar ik ben wel een bewuste burger en ik heb een mening en die deel ik graag.

Mijn mening, mijn visie is niet zwart of wit. Ik vind het allemaal heel verwarrend. Ik voel een beetje voor de ene en een beetje voor de andere. Niet omdat ik niet durf kiezen, wel omdat ik niet kan kiezen. Omdat zoveel mensen, visies, naar mijn mening 'te kort door de bocht' gaan. 

Niet zwart, niet wit (niet geel en niet rood in dit geval). In't kort, wat ik wel en niet begrijp: 

Ik begrijp niet dat een regering de werkingsmiddelen van het onderwijs zo durft terugschroeven. Nu al kampen (te) veel leerkrachten met burnouts en ons onderwijs is dringend aan herziening en verjonging toe. Talentgericht onderwijs, opleiden naar 21st century skills, het in voege brengen van het M-decreet, verjonging van het lerarenkorps, het aantrekkelijker maken van het beroep. Een berg uitdagingen en daar is geld voor nodig. 'Education is the most powerful weapon to change the world' zei Nelson Mandela ooit. Onze kinderen verdienen innovatief, talentgericht en uitdagend onderwijs. En daar hebben we middelen voor nodig.

Wat begrijp ik dan weer wel? Dat we langer zullen moeten werken. Dat sommige zaken duurder zullen worden, dat een indexsprong en lastenverlaging op arbeid nodig zijn om concurrentieel te zijn. Dat we niet blind kunnen zijn voor economische noden. 

Wat begrijp ik dan weer niet? Dat vakbonden havens sluiten en werkwilligen toegang ontzeggen tot hun werk. De manier van 'protesteren', van actie voeren, van NEE zeggen die kunnen er bij een welopgevoed meisje moeilijk in. Ook de ongenuanceerde berichtgeving (van beide kanten!), het spierballengerol en de stoere macho-taal storen me mateloos. 

Het gaat om machtsvertoon, om wie het langst en hardst roept. Terwijl het zou moeten gaan over oplossingen. De best mogelijke oplossingen voor zoveel mogelijk mensen.

Kan het niet anders? Ik vraag me af waarom hard tegen hard de enige optie lijkt en waarom gesprekken niet 'normaal' gevoerd kunnen worden. Van mens tot mens, met aandacht voor beweegredenen en noden van elkeen. Wat mildheid en respect (van en voor beide kampen) lijkt me een mooie wens deze periode. Ik wens het ons landje toe. Noem het cheesy en naïef, dromen mag. 

Ontzenuwen doe je zo

Net op de valreep, voor de start van de boekenbeurs rolt de tweede druk van de pers. Tweede druk van 'Presenteren met impact' geschreven door de creatieve duizendpoot Geert Van den Eijnden en door mezelf. 

Wat vinden jullie in het boek? 10 tips om doodsaaie presentaties de wereld uit te helpen! Onze oproep: lees het boek en help 'death by powerpoint' de wereld uit. 

Naast de 10 tips, een digitale speeltuin, vol Powerpoint challengers. Indrukwekkende tools om mee te spelen en je publiek wakker te houden. 

Een tip van de sluier oplichten, of een tip prijsgeven? Hier gaan we... 

Ontzenuwen doe je zo:

“Release the stress.

You were never in control anyway.”

(Steve Maraboli) 

Spreekangst, iedereen heeft er last van. Uit onderzoek met 2.500 geïnterviewden blijkt dat presenteren het ergste is wat hen kan overkomen. Erger dan een aangeschoten bal tegen je oor bij min 6 °C? Veel mensen vergeten bijvoorbeeld niet snel hun eerste presentatie.

Knoop dit in je oren. Zolang de spanning beheersbaar blijft, is er niets aan de hand. Integen- deel, spanning werkt positief. Het geeft je een gezonde blos, meer zuurstof en het verhoogt je focus. Pep jezelf op en vloek maar eens: ‘Mij gaan ze hier niet hebben.’ 

‘Denk niet aan het badpak van Borat’

Laat je zenuwen toe. Vaak vergroten we dingen in een poging ze te negeren of te verdrin- gen. We maken ons zorgen om het feit dat we angst hebben en zo wordt die angst alleen maar groter EN GROTER.
Doe even volgende oefening: ‘Denk de volgende 3 minuten niet aan het badpak van Borat’. 
Hoeveel keer heb je de afgelopen 3 minuten toch dit badpak voor je ogen zien verschijnen? Jij, meerwaardezoeker, jij.
De negatieve gedachten en gevoelens die je wil vermijden, blijven misschien even weg, maar komen daarna groter dan ooit terug. Hoe meer je ze verdringt, hoe meer ruimte en energie die gedachten vragen. Staak dus het gevecht met je spreekangst. Omarm je zenuwen en zie ze als een bondgenoot.

Accepteer je zenuwen

Speel Sherlock en ga op onderzoek in lijf en hoofd. Wat voel je precies? Wat gebeurt er met je hart, met je ademhaling, met je benen, hoe voelt je keel? Voel het, zonder er boos om te worden. Het zijn namelijk allemaal normale verschijnselen die erbij horen. Ook de ervaren spreker of muzikant ervaart ze nog.

Bestudeer je eigen gedachten. Welke overtuigingen en angsten maken dat je hart sneller slaat? Welke doemscenario’s tracht je te verdringen? ‘Het publiek zal opstaan en de zaak verlaten tijdens mijn presentatie’ of ‘Ik zal een black-out krijgen en zwetend het spreek- gedeelte verlaten’ of ‘ Ik zal met mijn Louboutinschoenen (in Kaat’s dreams) van de trap vallen’, ... .

Praat over deze belemmerende gedachten, dat werkt bevrijdend. Door je angsten van dichtbij te bekijken en te onderzoeken lossen ze vaak (gedeeltelijk) op. Bedenk dat deze angsten ver van de werkelijkheid staan. Vervang ze door helpende gedachten. Spin ze naar het positieve voordeel: “Ik ga hier keihard mijn best doen. Een leuke presentatie geven én er - verdorie - van genieten.” 

Veel succes ermee en niet vergeten! GENIET ERVAN!! (ook van op je bek gaan!)
Meer weten? Bestel ons boek: 'presenteren met impact' door Geert Van den Eijnden en Kaat Jansen uitgegeven bij ACCO! 

Dream big

Daarnet zat ik met enkele getalenteerde en intelligente vrienden op een zonnig terras. Een leuke afsluiter van het weekend. Na enkele Duvels en een frietje brak het filosofische gesprek aan. Het deel waar ik steeds naar uitkijk! Ondanks alle bijwerkingen van de Duvels, kwamen we tot heldere conclusies. Het werd duidelijk dat we veel geleerd hebben de afgelopen 30 jaar (zo voel ik me nog), maar met veel vragen blijven zitten.

We hebben niet geleerd ons leven in handen te nemen. We hebben niet geleerd om fouten te maken. We hebben niet geleerd om onze talenten te ontdekken en ons leven zelf vorm te geven. We hebben niet geleerd om onze dromen na te jagen en we hebben niet geleerd onze comfortzone te verlaten. In tegendeel. We hebben geleerd om braaf te zijn, om te luisteren en te volgen. We hebben geleerd om niet te veel te willen. We zijn opgeleid en opgevoed om een veilig en 'comfortabel' leven te leiden. En dat hebben we, maar niet iedereen is er blij mee...

Meer en meer jonge mensen worstelen met 'het dertigersdilemma' en ze stellen zich de vraag: 'is dit het nu?'.  Ze vragen zich af wat ze willen, ze voelen zich niet goed bij hun comfortabel en veilig leven en willen 'meer'.

Steve Jobs zei: 'the age of average is over'. Onze wereld heeft nood aan meer fantasie, creativiteit en drive. EN aan grote dromen. Want grote dromen, zijn de olie voor grootse dingen.

Wij hebben geleerd om klein te denken. En daarom moeten wij, wij leerkrachten, het verschil maken voor deze generatie. We moeten ons daarvoor focussen op de 21st century skills. Geen kennisoverdracht, maar creativiteit en probleemoplossende vaardigheden, kritisch denken en ondernemerschap. We moeten in ons onderwijs (en onze opvoeding) jongeren nieuwsgierig houden en motiveren om blijvend te leren. Communicatie en samenwerking zijn essentiële vaardigheden in deze wereld. We moeten hen leren om van 1 en 1, 3 te maken. We moeten ze leren ondernemen, we moeten ze leren om te durven. Durven dromen en fouten durven maken.

Jongeren moeten leren dromen, groot dromen. Want 'only big dreams have the power to move men's souls'. We moeten samen met hen geloven, we moeten ze kansen geven, zodat ze dromen kunnen waarmaken. En zo vermijden we uitgebluste 30'ers...

Some say I dream too big, I say they think too small